SUBCAMPIÓNS DA COPA DE FERROL

O mércores disputouse na Gándara a final de Copa de Ferrol cunha bancada chea de siareiros.

Ares, 19 de maio de 2017.

O mércores 17 de maio, día das Letras Galegas con homenaxe ao escritor Carlos Casares (tamén xogara de cativo ao fútbol), as instalacións da Gándara acolleron as finais de Copa de F-11, pechando a xornada o partido de xuvenís entre o Caranza e o Numancia. Todos os encontros se disputaron no campo de herba natural, unha alfombra para desfrutar do fútbol.

As aliñacións foron estas:

NUMANCIA: Tito, Emi, Óscar, Cartelle, Rolo (Gil), Ferro; Anido (Iván), Adrián (Raúl), Fran (Feal); Carlos e Cavezza (Barreiro). 

Adestrador: Miguel Carballeira.

Delegado: José Antón.

CARANZA: Bruno (Mateo); Vidal, Leonardo (Edgar), Alejandro, Mario (Jose), Borja, Daniel, Óscar, Álvaro (Diego), Iago e Antonio (Prego).

Adestrador: Daniel Martínez.

Delegado: Rubén Neira.

Árbitro: Diego Bouza, auxiliado por Tomás Lorenzo e Pablo Bustabad. No Caranza resultaron amoestados: Mario, Óscar, Borja e Jose López (dúas amoestacións); no Numancia, Pablo Cartelle e Tito tamén foron amoestados.

GOLES:

1 – 0 (m. 32): Manuel Vidal.

2 – 0 (m. 39): Iago Seijo, de penalti. 

Carballeira e Antón dispuxeron un partido de contención agardando o roubo do balón para saír en contraataques e as primeiras ocasións claras foron para os de Ares. Porén unha falta lateral magnificamente lanzada e rematada de cabeza de maneira espectacular puxeron por diante aos de Caranza. Minutos despois un balón ás costas da defensa provocou que o porteiro do Numancia cometera un penalti que supuxo o 2 – 0 co que se chegou ao descanso.

Na segunda parte houbo alternativas e ocasións de gol nas dúas porterías, a tal punto, que o Numancia desaproveitou varias oportunidades para materializar unha delas e poderse meter no partido. Non foi así e a vitoria foi para o Caranza.

A continuación ofrecemos o comentario de Miguel Carballeira, adestrador dos xuvenís do Numancia:

“Final de Copa alcanzada por dous equipos que na fase regular non chegaron a facer os deberes de todo pero que tiñan unha magnífica oportunidade para finalizar a temporada con nota. E así o fixeron os dous. Uns, o Galicia de Caranza levándo a Copa coma favorito e outro, o Numancia, crendo nas súas posibilidades e aportando á contenda o maior número de oportunidades fronte á portería rival, que non é pouco.

Unha final que a levou o equipo con maior acerto e un Numancia, é certo, con sensacións contraditorias pensando que tivo as súas oportunidades pero que nunca chegou a estar cerca no marcador.

Non foi capaz como favorito o Galicia de facer dano no xogo ao Numancia pero dous zarpazos a balón parado na primeira parte lastraron o esforzo numantino nos primeiros 45 m. así como un tiro ao pao e un dubidoso penalti non pitado a Carlos. Bastoulle ao gañador da contenda con deixar pasar os minutos na segunda parte para observar como os últimos empurróns do Numancia acababan incomprensiblemente en ocasións fallidas.

Aprobaron os dous equipos o final de curso?

Pois probablemente si pero foi o Numancia quen máis perdeu xa que o Caranza por haches ou por bes volverá a ter máis oportunidades. E o Numancia? “

Certamente, para un club formado practicamente por mozos da vila resulta difícil chegar ás finais, pero cando se chega, e algunhas veces chegamos, saboreámolo con total ledicia.

Ao final do partido, Manolo Mesa (delegado federativo) e Abraham (secretario da delegación) entregaron os trofeos de campión e subcampión de Copa.

Parabéns para o Caranza polo título conseguido e tamén para os rapaces do Numancia por non baixar os brazos e loitar ata o final. 

Galería de imaxes do encontro